“Çadırdan biraz ileride yanan ocağın başında kargıdan yapılmış, bir hasırın üstüne iki şahıs karşılıklı oturmuşlardı. On beş-yirmi adım ötede duran nöbetçiler, onlara dikkatli ve merak içinde bakıyorlardı. Bu da onların görevleriydi. Emir Timur geceden, onların yanınahiç kimsenin, hatta yakınlarının bile bırakılmamasını emretmişti. Sözlerinden Emir'in bazı hususlarda üstad ile anlaşamadığı hissediliyor, ayaz hava ve ocağın ateşinden kızaran yüzü, biraz daha kızarıyordu. Ama itirazını amirane bir şekilde değil, yumuşak ve nazik bir şekilde bildiriyordu. Üstad, elindeki çubukla, ocağın altını üstüne bir daha getirdi.

“Kurultay seni Büyük Emir seçti. Bundan sonra ne yapmayı düşünüyorsun?
Emir Timur geceden başlayan sohbetin en ciddi yerine geldiklerini hissetti. Cevabını gecktirmedi.
Bütün Turan'ı kılıcım ile birleştireceğim. Turan'ın önceki kudretini geri vereceğim!”